Η ταινία ξεκινάει αργά αλλά μέχρι τη μέση καταφέρνει να σε κεντρίσει, αφού θέτει ένα ζήτημα περιβαλλοντικό -και όχι μόνο- με ανθρώπινο και ρεαλιστικό τρόπο μέσα από μια σκηνή απολαυστικών διαλόγων. Στο δεύτερο μισό αρχίζει να χάνεται η κεντρική ιδέα και πλέον αμφιβάλλεις για το πού θα καταλήξει όλο αυτό, αν τελικά ξεκίνησε από εκεί που νομίζαμε. Το τέλος, αν και καταφέρνει να σε φορτίσει συναισθηματικά, παραμένει ασαφές, ενώ πολύ επιφανειακή παραμένει καθόλη τη διάρκεια η παρουσίαση των χαρακτήρων.